| Notities: |
| -Persoon | Willem is vernoemd naar de broer van zijn moeder, de Schotse koning William the Lyon. Hij groeit waarschijnlijk op in Engeland en Schotland en neemt van daaruit deel aan de Derde Kruistocht (1189), ook nadat hij zijn vader in Antiochië heeftbegraven; keert pas in 1195 naar Holland terug, waar hij door zijn broer Dirk VII wordt uitgesloten van opvolging, en met steun van de Westfriezen een strijd begint; wordt na verzoening belast met het Utrecht-Hollands condominium over Midden-Friesland met als titel ’graaf van Oostergo, van Westergo en in Staveren’; keert tijdens ziekte van Dirk VII naar Holland terug, wordt daar geweerd door zijn schoonzuster, haar dochter Ada en haar schoonzoon graaf Lodewijk II van Loon; maakt zich in eenburgeroorlog (welke nog voortgezet wordt tot 1207/1208) echter meester van de macht in Holland en Zeeland.
Willem zocht daarom steun bij de opstandige Friezen. Omdat Dirk op dat moment niet weg kon uit Zeeland stuurde hij zijn vrouw Aleid met een leger naar West-Friesland. In november 1195 kwam het tot een treffen tussen Aleid en haar zwager Willem. Aleid wist het treffen naar haar hand te zetten door de leiders van Niedorp en Winkel om te kopen. Uiteindelijk werd de ruzie tussen beide broers bijgelegd, en kreeg Willem het bestuur over het graafschap Midden-Friesland.
Hendrik de Kraan, heer van Kuinre, hield plundertochten in Midden-Friesland. Willem nam wraak en vernietigde de Kuinderburcht. Hendrik was leenman van Dirk van Holland, bisschop van Utrecht en oom van Willem en Dirk VII. Dirk VII koos in dit conflict de kant van zijn oom en liet Willem door Hendrik van Kuinre gevangennemen. Willem ontsnapte echter en vluchtte naar Otto I van Gelre, een tegenstander van Dirk VII. In 1197 trouwde Willem te Stavoren met Aleid van Gelre, de dochter van zijn gastheer.
Dirk VII overleed in 1203. Zijn dochter Ada was zijn enige erfgenaam. Zijn weduwe Aleid liet haar onmiddellijk trouwen met Lodewijk II van Loon. Willem maakte ook aanspraken op de opvolging in Holland en zo ontstond de Loonse oorlog. In het begin had Willem de overhand en wist hij Ada gevangen te nemen en Lodewijk en Aleid te verjagen uit Holland. Hij zond Ada naar koning Jan zonder Land van Engeland, ter bewaring.
Lodewijk vormde in 1204 een sterk bondgenootschap met de bisschoppen van Utrecht en Luik, en de graven van Vlaanderen, Namen, Ahr en Berg. Met deze steun kon Lodewijk bijna het gehele graafschap Holland terug veroveren. Maar het lukte Lodewijk nietom zijn bondgenoten te behouden en in 1205 en 1206 kon Willem stukje bij beetje zijn verloren gebieden weer terugwinnen. In 1206 werd een vrede gesloten waarbij Holland werd verdeeld: Willem kreeg Zeeland en het zuidelijke deel van Holland (met name de Groote of Hollandsche Waard), en Lodewijk kreeg het noordelijk deel Holland – de rivier de Maas vormde vermoedelijk de grens. In de praktijk kreeg Willem het snel voor het zeggen in het hele graafschap Holland en heeft Lodewijk geen poging meer ondernomen om hier iets aan te veranderen. In 1213 erkende keizer Otto IV van Brunswijk Willem als graaf van geheel Holland.
In de loop van zijn regering brengt hij tal van waterstaatkundige werken tot stand in Holland en Zeeland. Hij wordt met Holland beleend door keizer Otto IV te Nijmegen 13.1.1213 en neemt aan de Welfisch-Engelse zijde deel aan de slag bij Bouvines 27.7.1214. Hij vertrekt om aan een nieuw proces van Ada en Lodewijk van Lodewijk te ontkomen om deel te nemen aan de 5e kruistocht 29.5.1217. Hij strijdt in Portugal en mogelijk bij de inname van Damiate 6.11.1219.
Willem I nam deel aan de 5e kruistocht en veroverde Damiate [1219]. bezoekt op de terugreis de hofdag te Mainz van Friedrich II april 1220, met wie hij goede betrekkingen aanknoopt.
Bij zijn tweede huwelijk (met Maria van Brabant, weduwe van keizer Otto IV) verkijgt hij het toen Brabantse deel van het eiland Tholen juli 1220.
In de negentiende eeuw veronderstelde men, dat Willem I twee bastaardzonen had: Dirk Drossaard, Heer van Brederode, stamvader van het geslacht van Brederode en Willem, Heer van Teylingen.
Als een andere stamvader van de heren van Brederode en Teylingen werd ook een andere zoon van een graaf van Holland verondersteld, nl. Sicco (Siegfried), zoon van Arnulf, overl. 18.09.0993. Hieromtrent bestaat geen hard bewijs! |
|